ਬਰਾਤ ਵਾਪਸ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਵਿਆਹ ਵਿਚ ਆਏ ਮਹਿਮਾਨ ਵੀ ਵਾਪਸ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਇਸ ਵਾਰ ਦਹੇਜ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕੁੜੀ ਦੇ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਕਰਕੇ ਟੁੱਟਿਆ ਇਹ ਵਿਆਹ। ਕੁੜੀ ਦਾ ਪਿਓ ਸਭ ਦੇ ਪੈਰੀ ਪਿਆ ਸੀ ਆਖਿਰ ਬਾਪ ਸੀ ਇੱਕ ਧੀ ਦਾ ਅਤੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਮੋਹ ਕੁੜੀਆਂ ਲੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਾਪ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਨਮਾਨਿਤ ਹੋਣਾ ਚਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮੰਗਣੀ ਤੱਕ ਤਾ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਸ਼ਵੇਤਾ (ਕੁੜੀ ਦਾ ਨਾਮ ) ਪਸੰਦ ਸੀ ਪਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮੇ ਉਸਨੇ ਕੁੜੀ ਦੇ ਸਾਂਵਲੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਭਾਵੇ ਆਲੂ ਵਰਗੀ ਹੋਵੇ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕੁੜੀ ਗੋਰੀ ਅਤੇ ਸੋਹਣੀ ਹੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਵੇਤਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਖਾਲੀ ਕੁਰਸੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਤੱਕ ਰੋਂਦਾ ਰਿਹਾ ਘਰ ਵਿਚ ਬਸ ਦੋ ਹੀ ਲੋਕ ਸਨ ਬਾਪ ਅਤੇ ਬੇਟੀ ਜਦੋ ਸ਼ਵੇਤਾ 5 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਚੱਲ ਵਸੀ।
ਅਚਾਨਕ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦਾ ਕਿਤੇ ਬਰਾਤ ਵਾਪਸ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਬੇਟੀ। …?ਭੱਜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਗਏ ਪਰ ਇਹ ਕਿ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੋ ਕੱਪ ਚਾਹ ਲੈ ਕੇ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਦੇ ਵੱਲ ਨਵੀ ਵਿਆਹੀ ਦੇ ਜੋੜੇ ਦੀ ਬਜਾਏ ਘਰ ਵਾਲੇ ਕੱਪੜੇ ਸਨ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਪਾਪਾ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਦੁੱਖ ਦੀ ਜਗਾ ਹੱਸ ਰਹੀ ਸੀ ਕੁਝ ਸਮਝ ਆਉਂਦਾ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਸ਼ਵੇਤਾ ਬੋਲ ਉਠੀ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਚਾਹ ਪੀ ਲਵੋ ਅਤੇ ਫਟਾਫਟ ਇਹ ਕਿਰਾਏ ਦੀਆ ਕੁਰਸੀਆਂ ਅਤੇ ਬਰਤਨ ਦੇ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾ ਬੇਕਾਰ ਵਿਚ ਹੀ ਕਿਰਾਇਆ ਦੇਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਏਧਰ ਪਿਤਾ ਲਈ ਬੁਝਾਰਤ ਬਣ ਜੀ ਸੀ ਸ਼ਵੇਤਾ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਦੇਖਣਾ ਚਹੁੰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਲਈ ਵਜਾ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛੀ।
ਫਿਰ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਚਲ ਪਿੰਡ ਚਲਦੇ ਹਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਦਮ ਘੁਟਦਾ ਹੈ ਸ਼ਵੇਤਾ ਮੰਨ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਫਿਰ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਕੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਉਹ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਗੁਜਰ ਜਾਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆ ਯਾਦਾਂ ਤੋਂ ਪਿੱਛਾ ਛੁਡਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਸੀ ਹੁਣ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕਿੱਤਾ ਅਪਣਾਇਆ ਸ਼ਵੇਤਾ ਵੀ ਪਹਿਲਾ ਦੇ ਵਾਂਗ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮੱਛੀ ਫੜਨ ਜਾਣ ਲੱਗੀ। ਏਧਰ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਇੱਕ ਸੋਹਣੀ ਗੋਰੀ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਤਹਿ ਹੋ ਗਿਆ ਮੁੰਡਾ ਬੇਹੱਦ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਘੁੰਮਣ ਦਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਵੈਸੇ ਹੀ ਘੁੰਮਣ ਨਿਕਲੇ ਸੀ ਅਤੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਮਜਾਕ ਮਸਤੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਅਚਾਨਕ ਪੈਰ ਫਿਸਲ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁੰਡਾ ਗਹਿਰੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ ਨਦੀ ਦਾ ਵਹਾਅ ਤੇਜ ਵੀ ਅਤੇ ਗਹਿਰਾ ਸੀ ਨਦੀ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵਹਾ ਕੇ ਲੈ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸਭ ਵਿਅਰਥ।
ਇਧਰ ਇਕ ਸਵੇਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੇ ਪਾਪਾ ਇੱਕਲੇ ਨਦੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾ ਉਥੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਵਿਛਾਏ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੰਡਾ ਫਸਿਆ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਥੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਾਹਮਣੇ ਸ਼ਵੇਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਰੰਤ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਜਾਣ ਦੀ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਪਾਪਾ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਆਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਜਦ ਜਖਮ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣ ਤਾ ਫਿਰ ਛੱਡ ਆਉਣਾ।
ਪਾਪਾ :- ਤੂੰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੌਣ ਹੈ ? ਕੁੜੀ ਹੱਸ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ? ਉਹ ਪੁਰਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ ਇਹ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਜਖਮੀ ਇਨਸਾਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨਾ ਸਾਡਾ ਧਰਮ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੇ ਪਾਪਾ ਨੇ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਨਮੀ ਦੇਖੀ। ਇਧਰ ਮੁੰਡਾ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਹੱਦ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਇਲਾਜ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੜੀ ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੇ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡੌਨ ਵਿਚ ਹਾਸਾ ਮਜਾਕ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁੰਡਾ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਮੈ ਕੌਣ ਹਾਂ ?ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਹਾਂ ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਅਪਣਾਪਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ਵੇਤਾ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੱਲ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਆਉਣਗੇ। ਮੁੰਡਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ ਤਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਮੰਨਿਆ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਨਾਂ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੁੰਡਾ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਸਕਦੀ ਏ ਤਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਸ਼ਵੇਤਾ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਬਾਹਰ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੀ ਹੋਈ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਆਏ ਦਰਦ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਸਦੇ ਪਾਪਾ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਜਵਾਬ ਸੁਣਨਾ ਚਹੁੰਦੇ ਸਨ ਮੁੰਡਾ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਦੇਖ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਸ਼ਵੇਤਾ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਕੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸੀ ਰੋਏ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਅਭਿਮਾਨ ਹੀ ਮੇਰਾ ਘਮੰਡ ਹੈ। ਉਸ ਦਿਨ ਮੈ ਇੱਕਲੇ ਬੈਠ ਕੇ ਬਹੁਤ ਰੋਈ ਸੀ।
ਬਰਾਤ ਵਾਪਸ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਅਜਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪੈਰੀ ਪੈ ਰਹਿ ਸੀ ਉਹ ਇੱਕਲਾ ਬੈਠਾ ਸੀ ਆਪਣੀ ਕਿਸਮਤ ਤੇ ਰੋਣ ਲਈ। ਬਾਰੀ ਵਿੱਚੋ ਦੀ ਆਪਣੇ ਬੇਵਸ ਪਿਓ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ ਫਿਰ ਆਪਣੀਆਂ ਪਲਕਾ ਪੂੰਝ ਕੇ ਨਵੇਂ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰ ਕੇ ਚਾਹ ਬਣਾਈ ਕਿੰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣਾ। ਜਰੂਰੀ ਸੀ ਹੱਸਣਾ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਬੰਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਹੰਝੂ ਦੇਖ ਕੇ ਜਿਉ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਭ ਕੁਜ ਨੇ ਉਸ ਬੰਦੇ ਨੇ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਮੇਰੇ ਰੰਗ ਕਰਕੇ ਪਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਇਆ ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾ ਕਿ ਕੋਈ ਹੋਰ ਔਰਤ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਸਤਾਵੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਸੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬੇਟੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਦਰਦ ਸੁਣਿਆ। ਏਧਰ ਸ਼ਵੇਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਕੁੜੀ ਬਾਪ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬੇਟੀ ਦੀਆ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੇਟੀ ਹਸਦੀ ਹੈ ਤਾ ਪਿਤਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੁਗਣੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰੋਂ ਪਵੇ ਤਾ ਪਿਤਾ ਅੰਦਰ ਤੋਂ ਮਰ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੈ ਰੰਗ ਦੀ ਪੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਲਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਹਾਂ।
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬਰਾਤ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਏ ਪਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਹੀ ਠੋਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹੁਣ ਦੱਸ ਮੈ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਿਵੇਂ ਕਰਵਾ ਲਵਾ। ਮੁੰਡਾ ਸੁੰਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਵਲੀ ਕੁੜੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਹ ਸ਼ਵੇਤਾ ਨੂੰ ਉਸੇ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਛੱਡ ਕੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਬੈਠ ਕੇ ਰੋ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਅਚਾਨਕ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮੁੰਡਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਡਿੱਗ ਕੇ ਮਾਫੀ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਸ਼ਵੇਤਾ ਨੂੰ ਨਾ ਦੱਸਣਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਗੁਨਾਹ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਤਾ ਉਦੋਂ ਮਾਰੀ ਗਈ ਸੀ ਜਦੋ ਮੈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਠੁਕਰਾਇਆ ਸੀ ਮੁੰਡਾ ਰੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦਾ ਹੱਥ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸ਼ੇਵਤਾ ਉਸਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖਦੀ ਹੈ ਸ਼ਵੇਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਲਈਆਂ ਸਨ। ਫਿਰ ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਕੀ ਚਹੁੰਦੀ ਹੈ ਸ਼ਵੇਤਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਉਸਨੂੰ ਦੁਲਹਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਜਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਸੇ ਮੁੰਡੇ ਲਈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਲੀ ਕਹਿ ਕੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਦੇਖਣ ਲਈ ਉਹ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਮੁੰਡਾ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸੇ ਘਰ ਵਿਚ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਘਰ ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਸ਼ਵੇਤਾ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਇਆ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾ ਦੋਸਤੋ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਦੇ ਰੰਗ ਤੋਂ ਜੱਜ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ
